Ülkemizde ise 1 Mayıs, emeçilerin birlik ve dayanışması için olduğu kadar barış mücadelesi anlamında da önemli bir tarihtir. 1 Mayıs 1948’de ilk ortak 1 Mayıs eylemini düzenleyen adamız halkları, 1958 yılında da son eylemi düzenlemişlerdir. 1958’den bu yana 51 yıldır, ortak 1 Mayıs düzenlemek mümkün olmamıştır.
Basına yansıyan haberlere göre Kıbrıs Barış Platformu içindeki sendikalar ve PEO, bu yıl ortak bir 1 Mayıs etkinliği düzenlemek için görüşmelerine devam etmektedirler. Bu girişim yerinde ve anlamlı bir girişimdir. Ülkemizde bir anlaşmaya varılması doğrultusunda görüşmeler devam ederken, emekçilerin de barıştan yana ortak eylemliliklerde bulunması gerekir. Olası bir anlaşmanın emekçiler açısından ihtiyaçolması bir yana, emeğin haklarını geriletmeyecek aksine emekten yana bir anlaşma olası amacıyla her iki halkın emekçileri güçlerini birleştirmeli ve beraber mücadele etmelidirler.
Oysa nisan ayı başında gazetelere yansıyan haberlere göre bazı sendika yönetimleri ORTAK 1 MAYIS organizasyonu ile ilgilenmemekte, KENDİLERİNE AİT bir “kutlama” yapmakta ısrar etmektedirler. 1 Mayıs’ı Sarayönü’nde karşılayacağını ial eden sendikalar arasında kamu emekçileri alanında örgütlü KTAMS gibi sendikalar da vardır. Diğer yandan KAMU-SEN zaten 1 Mayıs ile hç ilgilenmemekte, emeğin bayramında alanlara çıkmamaktadır. Tüm kamu emekçileri olarak sendika yönetimlerimize 1 Mayıs’ta birlik, mücadele ve dayanışma ruhuna uygun hareket etmeleri için baskı yapalım. 1 Mayıs’ı parti çıkarları için bölmek isteyenlere izin vermeyelim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder