Üretmek Yada Üretmemek İşte Bütün Mesele

“Kim dayanabilir zamanın kırbacına?

Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,

Sevgisinin kepaze edilmesine,

Kanunların bu kadar yavaş

Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine,

Kötülere kul olmasına iyi insanın

Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?

Kim ister bütün bunlara katlanmak” William Shakespeare

Yangın Var

Bu ülke yanıyor...

Ormanları, ağaçları yanıyor...

Örgütleri, insanları yanıyor...

Yalnız görünen şeyler değil, sadece hissederek anlaşılabilecek şeyler yanıyor...

Değirmenlik’te gerçekleşen yangında altı bin ağaç yanmış...

Altı bin ağaç...

Benim kuşağım, yangın denilince 1995’teki büyük Beşparmak yangınını hatırlamadan edemez...

Hala gözlerimin önündedir batıdan doğuya doğru hızla ilerleyen o alev çizgisi...

Budur belki de hayatımda hissettiğim ilk yoğun çaresizlik hissi..

O gün yüreğimden bir parça yanmış, kor olmuştu...

O günden beri soğutmamaya çalışıyorum o sıcak koru...

1995’de Rauf Denktaş faturayı halka çıkarmıştı...

Bağımsız Kıbrıs

“Ağustos’ta tatile gelip de, tatil işgale dönüşünce, yıllar geçti sen bize işkence, hiç mi sıkılmadın Ayşe?”

Sözleri Sol Anahtarı tarafından yazılmış bu parçayı, bugünlerde neredeyse her yerde duyabilirsiniz... Belediye işçilerinin eylemlerinde, Kooperatif grevinde, Telefon Dairesi önünde, bir araba teybinde, toplumsal muhalefetin nabzını tutan radyolarda, eylemcilerin dilinde...

Neredeyse her yerde...

Hatta gazete röportajlarında bile rastlamak mümkün hale geldi şarkıya...

Geçtiğimiz hafta Yenidüzen gazetesinde şöyle bir cümle okudum:

Madımak

“Kararmış yüreğin hiç ışığı olmaz / Bilmez misin ki türküler yanmaz / Günü gelir sanma hesap sorulmaz / Dayanır kapına Pir Sultan ölmez” Edip Akbayram

2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas’ta Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında yaşanan öldürüm hadisesini neredeyse bilmeyen yok. TC devleti eliyle tezgahlanmış, TC devleti eliyle örtbas edilmiş bir olay Sivas... Devletin alnında çıkmaz bir kan lekesi...

Şeriatçı, yobaz, muhafazakar kitlelerin saatlerce abluka altına aldığı Madımak Oteli içerisinde kimler yoktu ki... Şairler, yazarlar, ozanlar, eleştirmenler, araştırmacılar...

Yani bir ülkenin aydınlık yüzleri...

Sanatın Para İle İmtihanı

Yorgun olmama rağmen, ona “alternatif sanat var mı?” diye sordum.

“Bizim zamanımızda böyle şeyler yoktu. Bunlar hep sonradan çıktı” dedi.

“Sanat insan içindi!”(1)

Para ve sanat nerede buluşur, nerede ayrılır?

Birisi metaların değişim değerinin ölçüsü, diğeri ise toplumsal birikimin estetik yansıması konumundaki bu iki olguyu buluşturmak mümkün müdür?

Zor Zamanlardan Geçiyoruz

Zor zamanlardan geçiyoruz...

Türkiye’de AKP iktidarı; muhafazakar gericilik, neo-liberalizm ve Kürt halkına baskıya dayalı saldırısını her alanda yoğunlaştırıyor... Kıbrıs’ta seçim partilerinin tamamı AKP’yi karşısına almadan, hatta mümkünse AKP’nin onayını, sempatisini alarak siyaset yapmaya çalışıyor... Kıbrıs’ın kuzeyindeki TC hegomonyasına direniş örgütlemeye çalışan yapılar, eskinin ezberleri ile yeniye cesaret edebilme ikilemi arasında gidip geliyor... Kıbrıslı Türk halkı kararlı ve ilkeli bir öncünün yokluğunda ve hayal kırıklıkları ile dolu yakın geçmişin basıncı altında umutsuzluğu yaşıyor...