Sosyal Patlama

Sosyal patlamalar planlanabilir şeyler değildirler...

Takvimdeki günleri işaretlenip, saatlerimizi ayarlayarak sözleşip başlatabileceğimiz şeyler değildir sosyal patlamalar...

Çoğu zaman yıkıcı, olumsuz ve sıkıntı yaratıcı sonuçlarıyla beraber birden bire olurlar...

***

Özelleştirme Yasası da geçti...

Şimdi Ercan’dan başlayarak, Telefon, Elektrik, DAÜ, eğitim, sağlık sırayla satışa çıkabilir...

Öncesinde Göç Yasası geçmişti...

İkramiyeler, maaşlar, ödenekler ve önceden kazanılmış tüm ek menfaatler bir kalemde silinmişti...

Sözde Sosyal Güvenlik Yasası’nı unutmayalım...

Emeklilik yaşı arttırılmış ve kadınların yıpranma payı kaldırılmıştı...

Dinsel gericilik politikaları tam gaz...

Külliyeler, camiler, Kur’an kursları, İmam Hatipler, İlahiyat Fakülteleri...

Kendi ülkemizde milletvekillerimiz bile açılışlara TC kurumları tarafından davet ediliyor...

TC’li bakanlar bizim ülkemizi kendilerine bağlamakla ilgili konuşmalar yapıyor...

Parklarımızın, sokaklarımızın, caddelerimizin isimleri “efendilerin” keyfine göre yeniden düzenleniyor...

Asgari Ücret yerinde sayarken; benzine, tüpe, ekmeğe, yağa, bala, şekere habire zam geliyor...

Doğal çevremiz talan ediliyor... Karpaz bölgesine elektrik götürmekten tutun da, petrol dolum tesisi inşaatına kadar olmadık iş kalmamış durumda...

Kumarhaneler, kerhaneler her yanı sarmış durumda... Bankalar tefeci gibi çalışıyor...

Bakanlarımız arabalarını yenileyip sırıtarak geçip gidiyor trafikte eskortlar eşliğinde...

TC’li bürokratların önünde ilikledikleri ceketleriyle bizim karşımızda dayılanıyorlar...

***

“Halkın tepki vermesi için daha ne olması gerekiyor?”

Sık sık sorulan bir soru bu şimdilerde...

Kimimiz kendi kendimize soruyoruz, kimimiz kendimizden saydıklarımıza, kimimiz de alenen ve açıkça ortaya...

Dünyanın birçok başka ülkesinde ayaklanma çıkması için, halkın sokakları altüst etmesi için yetip de artacak olaylar yaşıyoruz buralarda...

Yunanistan’da, Portekiz’de, Fransa’da, Arap ülkelerinde yaşananları izliyoruz...

Ve o ülkelerde sosyal patlamalara neden olan olayların bizim ülkemizde yaşananlarla açık benzerliğini görüp şaşırıyoruz...

Bizde mi bir acayiplik var, yoksa onlarda mı?

Bu sosyal patlama denen şey bizim buralara hiç uğramaz mı?

***

Nedir peki patlama?

İçine sığmayan ve sıkışan birikimini kabını parçalayarak dışarıya taşırmasıdır, bir kabın...

Yatağına sığmayarak çağlaması ve taşmasıdır, bir ırmağın...

Kendine reva görülen koşullara isyan etmesi, sokaklara çıkmasıdır, bir halkın...

Sosyal patlamalar planlanabilir şeyler değildirler...

Takvimdeki günleri işaretlenip, saatlerimizi ayarlayarak sözleşip başlatabileceğimiz şeyler değildir sosyal patlamalar...

Çoğu zaman yıkıcı, olumsuz ve sıkıntı yaratıcı sonuçlarıyla beraber birden bire olurlar...

Bir gerilim boşalması, bir rahatlama, bir kontrolsüz akış halinde meydana gelirler...

Ama bildiğimiz anlamı dışında bir anlamı daha var “patlama”nın...

İçi boş bir maddenin, kendisinin direnciden yüksek bir dış basınç karşısında ezilmesi, daralması, hacminin küçülmesi...

Buna da patlama deniliyor fizikte... Böyle patlayan nesneler, kendi iç baskısının değil dışardan gelen karşı konulmayacak derecede yüksek bir basıncın önünde büzüşür ve yok olur...

***

Bizim yaşadığımız patlama böyle bir patlama olmasın: İçe doğru...

Baksanıza polis teşkilatının her geçen gün biraz daha kabadayılaşmasına...

O pankartı açamazsın! Şurada eylem yapamazsın!

Hatırlayın Tayyip Bey’in ülkemizi teftişe geldiği günü...

Sendikaların kendi duvarlarına astıkları pankartları nasıl da baskıyla ve zorla almıştı polis?

Hatırlayın aynı gün yumruklarıyla nasıl kana bulamıştı eylemcilerin yüzlerini?

Öncesinde eylem alanlarının içine dalıp beğenmediği pankartları ite kaka toplayan, gazete binalarını basıp dövizleri indiren polis değil miydi?

Bu ülkede her yerde eylem yapmak Anayasal hakken, Meclis önünü eylemlere kapatan kim?

Mecliste bardak fırlatacak kadar kendinden geçiyor UBP’li vekiller...

Gıkını çıkaramayan bir halkın üzerinde tepindikçe tepiniyor egemenler...

Belediye başkanı efe, Bakanı efe, Başbakanı efe, Polis Teşkilatı efe, Askerde Komutanı efe, TC’li Bakanı efe, TC Hükümeti efe...

Ağzımızı açana kadar pazularını gösteriyorlar bize...

Coplar onlarda, tutuklama araçları onlarda, tabancalar onlarda icabında kullanılmak üzere...

Bundan daha dayanılmaz dış baskı mı olur?

Büzüştükçe büzüşüyor, daraldıkça daralıyor toplum bu basıncın karşısında...

Ve içe doğru patlıyor...

Küçük çıkarlar, kısa vadeli hesaplar, dedikodu, çekemezlik, kolaycılık işin hafifiydi...

Şimdi tutan tuttuğunu kazıklıyor, köşeyi dönen kurnaz, gemisini kurtaran kaptan...

Hırzılık, cinayet, intihar, yolsuzluk gırla...

Dıştan gelen basınca direnemeyen bir halk içe doğru patlıyor...

***

Peki ne yapmalı bu durum karşısında?

Bizi içine çekmeye çalıştıkları şiddet sarmalına mı katılmalı?

Bilinçli bir şekilde kurguladıkları tahriklere mi kapılmalı?

Kırabilir miyiz bu şekilde bizi sıkıştıran kabı?

Bir zamanlar, monokl* kullanan, sakallı ve göbekli bir adam “Kuşkusuz eleştiri silahı, silahların eleştirisinin yerini tutamaz ve maddi güç ancak maddi güçle yenilebilir. Ama unutmamalı ki fikirler de, yığınlar tarafından kavrandığı zaman maddi bir güç haline gelir.” demişti...

Sosyal patlamalar planlanabilir şeyler değildirler...

Takvimdeki günleri işaretlenip, saatlerimizi ayarlayarak sözleşip başlatabileceğimiz şeyler değildir sosyal patlamalar...

Çoğu zaman yıkıcı, olumsuz ve sıkıntı yaratıcı sonuçlarıyla beraber birden bire olurlar...

Bu yüzden devrimci mücadeleyi sörf yapmaya benzetmişti Lenin isimli sakallı ve monokl kullanan başka bir adam...

Dalgayı siz yaratamazsınız ama dalga geldiğinde sörf tahtanızın üstünde ve hazır değilseniz üzerinizden geçip gider... Sizin yapabileceğiniz tahtanızı hazırlamak ve uygun anı kollamaktır...

Dalga gelecek... Ya üzerimizden geçip gidecek ya da bizi yukarıya yükseltecek...

Bu yüzden durmamalı... Hazırlanmalı, daha çok hazırlanmalı, hiç durmadan hazırlanmalı...

* Monokl; kaş kemerinin altına sıkıştırılarak kullanılan gözlük camı...